Alles op een rijtje

9 juli 2017 - Matsumoto, Japan

Matsumotoooo… Matsumotoooo… Matsumoto-des. Nog tijdens het gezang schuifelen drie japanners naar de grond starend voorbij. Naast ons begint een hoogwaardigheidsbekleder aan zijn geprevelde toespraak, versterkt via microfoon zodat iedereen het net kan horen. Wij staan net als alle anderen om ons heen te wachten om Shinano tot ons te laten komen. En niet tevergeefs, want daar komt hij al, het mysterieuze doch stipte wonder van vernuft: de trein naar Nagano van 11:05 uur.

Na de drukte van de afgelopen week in Tokyo zijn we neergestreken in een van de portalen richting de Japanse Alpen: Matsumoto. Een redelijk rustig provincie stadje met een prachtig kasteel en verder vooral veel lekkere eetgelegenheden. De reizen per trein van Tokyo naar Matsumoto en vandaag op en neer naar Nagano hebben ons weer een mooi inzicht gegeven in de goed georganiseerde en van regels, rituelen en routines aaneengeregen Japanse samenleving. Want treinreizen doe je hier niet zomaar…

Voor de komende twee weken hebben we een JR-pass gekocht: vrij reizen door het hele land met de Japanese Railways treinen. Deze pas konden we ophalen op Tokyo station met een voucher die we in Nederland hadden gekocht. Na het invullen van een formulier, een paspoort controle door mevrouw 1 inclusief check of het formulier klopte, even netjes in de rij staan, controle door mevrouw 2 op paspoort en formulier en een paar stempels en ingevulde formulieren later hadden we beide een JRpas.

Om een beetje zeker te zijn van een zitplek, was het reserveren van een stoel wel handig op onze eerste trein. Nog even netjes in de rij staan dus, stempel op onze pas met een paar krabbels erbij krijgen en vervolgens kregen we een nieuw kaartje met de zitplek erop vermeld. Piece of sushi dat kaartjes fixxen.

Op het perron staat overal (boven het perron, op de grond, op de borden en op de digitale borden) welke treinstellen waar stoppen. De match met onze zitplekbeschrijving is snel gemaakt en we zijn al snel op de juiste plek. Op het perron heeft zich al een keurig rijtje (twee aan twee) wachtende japanners gevormd en we sluiten keurig achter aan. Zodra de trein aankomt en via verschillende speakers is bezongen, schuifelt iedereen snel uit en vervolgens in de trein. (eat your heart out Utrecht Centraal, zo zou de spits moeten zijn!).

De kaartcontrole in de trein is eveneens een belevenis. In de trein hangen waarschuwingsbordjes dat je je kaartje klaar moet hebben voor de conducteur, omdat je anders in zweet gaat uitbarsten als je dat niet hebt gedaan. Natuurlijk staat dit zoals bijna ieder bordje in Japan niet zo opgeschreven, maar zijn beide situaties getekend in de vorm van een strip. Blijft echt hilarisch om te zien wat voor blije tekeningen worden gebruikt! Na een efficiënte en snelle kaartjes controle loopt de conducteur naar het volgende treinstel, maar op het moment dat hij de deur doorgaat draait hij zich wel nog even snel om en maakt een keurige buiging naar ons reizigers. En dit is nog maar de 2e klasse…

Vanaf morgen duiken we voor een pittige tocht 3 dagen de Japanse Alpen in. In die drie dagen lopen we als het goed is over een paar bergen van meer dan 3000 meter hoog ten noorden van het plaatsje Kamikochi. De helft van onze spullen laten we achter in het hotel in Matsumoto zodat we wat lichter over de bergen kunnen trippelen. We zijn erg benieuwd naar al het natuurschoon en vooral ook hoe het is als Europeaan in een Japanse Berghut, nadat we afgelopen zomer een Japanner tegenkwamen in een Europese Alpen hut…

2 Reacties

  1. Annelies:
    10 juli 2017
    Veel plezier met jullie wandeling.
  2. Marcel:
    12 juli 2017
    He leuk, reisverhalen! Veel plezier in de bergen, hier in NL is het vandaag genieten van Guns 'n Roses.

    Groeten uit het land van de vallende regen